Osteopathie is een geneeswijze, waarbij de therapeut met behulp van zijn handen, de bewegingen van en in het lichaam onderzoekt. De behandelmethode is gebaseerd op principes uit de embryologie, anatomie, fysiologie, pathologie, neurologie en biomechanica.

Osteopathie is een samenvoeging van de twee Griekse woorden ‘osteon’ en ‘pathos’. ‘Osteon’ betekent weefsel, de meest dichte vorm van weefsel is ‘os’, wat bot betekent en ‘pathos’ (denk aan b.v. sympathie) betekent gevoel. Dus in de osteopathie gaat het om het voelen van de (beweging van de) weefsels.

Ons lichaam wordt de hele dag blootgesteld aan zowel interne- als externe factoren. Normaal gesproken is ons lichaam sterk genoeg om hier mee om te gaan, maar soms lukt dit niet meer en ontstaan er klachten en verminderde bewegelijkheid van de weefsels.

Osteopaten hebben geleerd om met hun handen functiestoornissen van gewrichten, weefsels en bewegingen in het lichaam op te sporen en deze te herstellen. Deze beweeglijkheid is nodig om het zelf genezend vermogen van het lichaam optimaal te houden en zo nodig te stimuleren. Op deze manier zal de belastbaarheid van het lichaam toenemen en wordt het weer mogelijk om zonder klachten te kunnen functioneren.

In principe wordt binnen de osteopathie geen klachten (symptomen) behandeld. De osteopaat houdt hier wel rekening mee. Door de oorzaak aan te pakken kunnen de klachten/symptomen verdwijnen. Een behandeling binnen de osteopathie zorgt ervoor dat het zelf-genezend vermogen van het lichaam weer beter gaat functioneren. Hierdoor zal het lichaam een hogere belastbaarheid krijgen en beter bestand zijn tegen de belasting die we zowel fysiek als mentaal dagelijks moeten kunnen doormaken.

Osteopathie kent drie bewegingssystemen in het lichaam waar de behandeling van de osteopaat op ingrijpt;

• Het pariëtaal systeem: Dit zijn alle structuren van het bewegingsapparaat ofwel alle spieren, botten, gewrichten en de bijbehorende bindweefselvliezen (bijvoorbeeld botvlies en gewrichtskapsel).
• Het visceraal systeem: Dit zijn alle organen in het lichaam en de bijbehorende bindweefselvliezen (dit zijn de drager van de doorbloeding van de desbetreffende organen zoals het buikvlies).
• Het cranio-sacraal systeem: Dit zijn de schedelbeenderen, hersenvliezen, ruggenmergsvlies en hersenvochtcirculatie.

Deze drie systemen beïnvloeden elkaar en kunnen elkaar versterken of verzwakken. Hierdoor kan de oorzaak van uw klacht zich op een andere plek in het lichaam bevinden dan waar u de pijn of beperking voelt. Als er bewegingsverlies in één van de systemen is ontstaan dan zal dit functievermindering geven van weefsels in deze regio en zal dit uiteindelijk ook lichamelijk ongemak gaan veroorzaken.

De principes van de osteopathie samengevat:

1. Leven is bewegen
   Net zoals de radertjes in een oud Zwitsers uurwerk moeten alle onderdelen binnen het menselijk lichaam bewegen. Als er eentje vastloopt werkt het geheel niet meer.
2. De structuur beïnvloedt de functie
   Het spreekt voor zich dat wanneer iets niet goed “gemonteerd” werd, de functie zal haperen.
3. De mens is een geheel
   De mens wordt op een holistische wijze benadert; als een geheel. Dat maakt dat de osteopaat overal gaat zoeken naar mogelijke “haperingen” die de klachten veroorzaken. Deze zitten niet steeds op de plaats waar men zou denken.
4. Het lichaam geneest zichzelf
   Eens het gehele systeem terug functioneel is gemaakt , zal het lichaam zichzelf terug herstellen. Behandelingen steeds herhalen is dus absoluut overbodig.